Mevr. drs. Ellen Hoogervorst
Lid Raad van Bestuur CuraMare (het Van Weel Bethesda Ziekenhuis, thuis- en Ouderenzorg)
Dagvoorzitter
Het samenwerken van professionals rondom de cliënt over de muren van de organisaties en domeinen heen is geen gemakkelijke opgave… In de behandeling, revalidatie en begeleiding van mensen met een CVA is dit echter sinds jaar een dag een goed. Dit omdat patienten en professionals een gedeeld belang hebben; waardengedreven zorg gericht op de beste uitkomsten voor de patiënt. Als bestuurder zet ik mij in om professionals van verschillende organisaties en domeinen aan elkaar te verbinden en de randvoorwaarden te creëren zodat samenwerking mogelijk is. Dit vanuit de overtuiging dat wij alleen dan zorg kunnen verbeteren en toegankelijk kunnen houden.
Mevr. Lian Tijsen, MSc.
Promovenda en geriatriefysiotherapeut (LUMC, Zorgboog, Oktober)
Een uitdagend revalidatieklimaat voor iedere revalidant: de CREATE-studie
Aan de hand van de resultaten van de CREATE studie worden de nieuwste inzichten rondom een uitdagend revalidatieklimaat in de (geriatrische) revalidatie gegeven. We bespreken thema's die professionals, revalidanten en mantelzorgers belangrijk vinden in een uitdagend revalidatieklimaat. Daarbij kun je denken aan veel verschillende onderwerpen, zoals oefenen, eHealth, voeding, mantelzorgparticipatie en de fysieke omgeving van de revalidatieafdeling. Deze presentatie wordt gegeven door Lian Tijsen, promovenda binnen de CREATE studie. Lian heeft een achtergrond als geriatriefysiotherapeut en is voor haar onderzoek door Oktober en de Zorgboog gedetacheerd naar het LUMC.
Drs. M.P.J.M. (Markus) Wijffels en Drs. R.G.M. (Remco) Timmermans
Revalidatieartsen (Rijndam Revalidatie)
Behandeling spasticiteit
Spasticiteit is een vaak voorkomend fenomeen bij patiënten die een centraal neurologisch letsel hebben doorgemaakt, zoals een CVA, MS of een dwarslaesie.Spasticiteit behoort tot de positieve motorische symptomen, gekenmerkt door versterkte onwillekeurige spieractiviteit. Het is klinisch soms moeilijk te onderscheiden van biomechanische veranderingen in de weefsels. De aanwezigheid van spasticiteit hoeft geen probleem te zijn, maar kan soms negatieve gevolgen hebben, zoals pijn of contractuurvorming, maar ook ongemak tijdens dagelijkse activiteiten. In die gevallen kunnen verschillende behandelingen worden overwogen: botulinetoxine, shockwavetherapie, intrathecale baclofen therapie, orale anti-spasmolitica. Overweeg intrathecale baclofen-therapie (ITB) bij patiënten met gegeneraliseerde cerebrale en/of spinale spasticiteit in de onderste en/of bovenste extremiteit die onvoldoende reageren of teveel bijwerkingen ervaren op orale spasmolytica om een betere functionaliteit of betere verzorgbaarheid of comfort te bereiken. Verder kan botulinetoxine kan ingezet worden bij focale spasmolyse van de bovenste en onderste extremiteit bij patiënten met cerebrale spasticiteit. Shockwave therapie kan ingezet worden om het onbehaaglijke gevoel in de spastische spieren te verminderen.
Mevr. Maaike Kleijn, MSc.
Fysiotherapeut(Zonnehuisgroep Vlaardingen)
Op TIJD bij spasticiteit in het verpleeghuis met een interdisciplinair zorgproces en shockwavetherapie.
De behandeling van spasticiteit na een CVA is complex door de betrokkenheid van verschillende zorgprofessionals en behandelmogelijkheden. In verpleeghuizen is een hoge prevalentie en onderbehandeling van spasticiteit zichtbaar. Hoe zijn wij op TIJD om complicaties bij spasticiteit te voorkomen en adequaat te behandelen? Met het project SpasticiTIJD heeft Maaike voor haar Master Neurorevalidatie en Innovatie, onderzoek uitgevoerd naar de ervaringen en behoeften met betrekking tot de spasticiteitszorg bij cliënten en zorgprofessionals in de geriatrische revalidatie. Vanuit deze resultaten is een interdisciplinair zorgproces voor de behandeling van spasticiteit na een CVA ontwikkeld en geïmplementeerd. Hierbij wordt ook gebruik gemaakt van shockwavetherapie, een innovatieve, veilige en effectieve behandeling voor focale spasticiteit na een CVA.
Mevr. drs. Monique van den Berg
Psychiater Neuropsychiatrie en Niet Aangeboren Hersenletsel (Expertise Centrum Neuropsychiatrie en NAH, Antes)
Niet zichtbare gevolgen van Niet Aangeboren Hersenletsel
Hoe verloopt de prikkelverwerking, hoe zit dat bij Niet Aangeboren Hersenletsel en wat is overprikkeling? Overprikkeling is een van de belangrijkste klachten die mensen ervaren na doorgemaakt hersenletsel. Een klacht die een behoorlijke impact kan hebben op het functioneren van iemand in het dagelijks leven. In deze presentatie zullend de ins en outs over NAH en Overprikkeling worden besproken
Dhr. Aad van de Dood, Mevr. drs. Martine Barendrecht en Mevr. Jeanet Hiemstra
Resp. Sociaal psychiatrisch verpleegkundige ervaringsdeskundige bij professionele zorg (Laurens), GZ psycholoog i.o. (Laurens), Verpleegkundig Specialist GGZ i.o. (Erasmus MC)
Ervaringen rondom agressie bij CVA patiënten
Agitatie en agressie komen bij 10 tot 40% van de patiënten met niet-aangeboren hersenletsel voor. Dit is belastend voor de patiënt, de behandelaar en de omgeving van de patiënt. Agitatie en agressie kunnen sterk negatief interfereren met de gevraagde zorg voor de patiënt. Vaak is er dringend behandeling nodig, los van de fase waarin dit voorkomt.
Bij agitatie wordt onderscheiden (Verenso):
- motorisch agitatie: continu rondlopen, niet stil kunnen zitten of liggen, rammelen aan deuren, tikken op tafel, alles overhoophalen;
- verbale agitatie: continu praten, mompelen;
- vocale agitatie: jammeren, schreeuwen, roepen, zingen, (stereotype) geluiden maken.
Bij agressie wordt onderscheiden (Verenso):
- verbale agressie: schelden, vloeken, beschuldigen, dreigen;
- handelende agressie: slaan, duwen, schoppen, vernielen, met voorwerpen gooien, dreigende gebaren maken, automutilatie.
In deze presentatie wordt ingegaan op de behandeling en begeleiding van patiënten met agitatie of agressie na CVA.
Mevr. Sylvana Rooijakkers en Mevr. Marianne van Horik
Resp. Kwaliteitsverpleegkundige en verpleegkundige (Zorgwaard, Geriatrische revalidatie afdeling)
De verpleegkundigen en verzorgenden als behandelaars binnen het interdisciplinaire revalidatieteam.
Wij zijn Sylvana Rooijakkers en Marianne van Horik, werkzaam bij de organisatie Zorgwaard op de GRZ afdeling. Slechts enkele jaren geleden had de verpleging een minimale rol binnen het multidisciplinair team. De verpleging was voornamelijk verantwoordelijk voor de verzorging van de patiënt en nam geen actief deel aan het revalidatietraject. Dit is de afgelopen jaren flink verbeterd. De verpleging is zichzelf gaan zien als behandelaar en is nu gericht op de terugkeer van de patiënt naar huis of passende woonvorm. De verpleging is gericht op het bereiken van een zo groot mogelijke zelfstandigheid van de revalidant.
Prof. dr. Diederik Dippel
Neuroloog (Erasmus MC)
Mr CLEAN studie
De standaardbehandeling van een herseninfarct bestond tot nu toe uit het via een ader in de arm toedienen van trombolytica, medicijnen die het bloedstolsel kunnen oplossen. Maar dat is niet zonder gevaar. De hersenen zijn heel kwetsbaar en een dergelijke behandeling veroorzaakt bij 6% van de patiënten bloedingen die vaak fataal zijn. Bovendien is de behandeling niet erg succesvol: slechts bij 10% leidt het tot herstel. Wij hebben geconstateerd dat er een betere aanpak bestaat. Bij de nieuwe methode wordt via een prik in de lies een dunne katheter in een bloedvat gebracht. De katheter wordt opgeschoven tot in de afgesloten slagader. Vervolgens wordt het stolsel via de katheter verwijderd. De nieuwe aanpak werd onderzocht met de MR CLEAN-studie.
Drs. Nèwel Salet, MD
PhD researcher (Erasmus Universiteit Rotterdam)
Betalen voor waarde in de beroertezorg met integrale bekostiging
Nèwel Salet is arts en promovendus bij de Erasmus School of Health, Policy and Management. In zijn proefschrift onderzoekt hij op welke manieren de waarde van zorg voor patiënten verbeterd kan worden. Binnen dit thema werkt hij aan onderzoeken aangaande variatie in uitkomsten en kosten in de ziekenhuiszorg, prognostische en voorspellende modellen, en de effecten van experimentele betaling op de waarde van zorg. Deze laatste onderzoeksrichting zal tijdens het RSS-symposium aan bod komen. Op 1 januari 2019 heeft zorgverzekeraar Zilveren Kruis en 'bundled payment' contract afgesloten met het Erasmus MC en drie revalidatiezorgorganisaties (Rijndam, Transmitt en Laurens) voor de beroertezorg die zij leveren. Dit houdt in dat er één vastgesteld geldbedrag is per patiënt waaruit alle beroertezorg binnen een van deze organisaties geleverd zal moeten worden. Gelijktijdig zullen er data van zorguitkomsten en kosten verzameld worden. Afhankelijk van of deze organisaties hebben voldaan aan de contractvoorwaarden (e.g., verzamelen en behalen bovengemiddeld goede zorguitkomsten), worden mogelijke winsten/verliezen proportioneel verdeeld. Het doel van deze experimentele vorm van betaling is het verbeteren van de waarde van zorg door middel van het ziekenhuisoverstijgend verzamelen en vergelijken van zowel klinische als patiëntgerelateerde uitkomsten. Het starten van een dergelijk project is uitdagend op verschillende manieren. Nèwel zal vertellen over de resultaten van zijn onderzoek en antwoord geven op de vraag welke contextuele factoren en mechanismen de introductie van zo'n contract op welke manier beïnvloeden vanuit verschillende perspectieven (zorgverzekeraar, zorgverlener, waarde voor patiënten). Tijdens deze presentatie zal hoofdzakelijk stilgestaan worden bij wat de belangrijkste lessen voor de toekomst zijn.
Mevr. Tessa van Gorsel
Management Assistent, gezondheidszorgmanager i.o. (Rotterdam Stroke Service)
Informatievoorziening door de keten heen
Op operationeel gebied van het Value Based Health Care (VBHC) Herseninfarct project fungeert het netwerkteam als schakel tussen de theorie en de praktijk. Dit team pakt projecten op waarin beoogd wordt om met kleine veranderingen een verbeterimpact in kwaliteit te maken. In het project informatievoorziening werd gefocust op het stroomlijnen en uniformeren van de informatie dat gegeven wordt aan de patiënt door de keten heen. In deze presentatie zal het verloop van dit project en de interventies gedeeld worden.
Drs. Ruben van de Wijdeven
PhD-kandidaat en AIOS neurologie (Erasmus MC)
Prehospitale triage bij patiënten met de verdenking op een beroerte
Ruben van de Wijdeven is arts en promovendus op de afdeling neurologie van het Erasmus MC. Zijn onderzoek richt zich op het verbeteren van de acute behandeling van patiënten met een herseninfarct door middel van prehospitale triage. Het is bij patiënten met een herseninfarct belangrijk om zo snel mogelijk te starten met de behandeling (‘time is brain’). Vertraging leidt tot meer verlies van hersencellen, waardoor de kans op blijvende invaliditeit of overlijden toeneemt. Er bestaan twee acute behandelingen voor patiënten met een herseninfarct, medicamenteus door middel van intraveneuze trombolytica (IVT) via een infuus en invasief door middel van endovasculaire trombectomie (EVT) via de lies. IVT kan in vrijwel ieder ziekenhuis worden gegeven, terwijl EVT alleen mogelijk is in gespecialiseerde interventieziekenhuizen. Door patiënten die voor EVT in aanmerking komen al in de ambulance te herkennen en naar een interventiecentrum te transporteren, kunnen overplaatsingen en daarmee vertraging tot de start van behandeling voorkomen.